In november 1929 speelde de toenmalige Studiekring - de voorloper van de Vlaamse Kring Sint-Lutgardis - in het Gildehuis het zangspel De filozoof van Hagem, en vermits men logischerwijze zangstemmen nodig had voor gezongen toneel, is men er steeds van uitgegaan dat 1929 de geboortedatum was van het latere Sint-Lutgardiskoor. Eigenlijk is het niet zo ’n vaart gelopen. Het koor dat nu aantreedt, is geleidelijk ontstaan tussen de jaren 1929 en 1935, want in dat jaar vonden wij inderdaad een eerste aanwijzing van een zelfstandig Vlaams Gemengd Koor, dat optrad tijdens de 11-juliviering in dat jaar. 

Al die jaren vóór de 2e Wereldoorlog zou het koor trouwens geen zelfstandig bestaan leiden, maar fungeren in de toenmalige zangstukken en operettes. Na WO II, toen de Harmonie Sint-Lutgardis ter ziele was gegaan (1954), kreeg het koor meer ademruimte. Het kon zich in 1967 en in 1970 plaatsen in 1e divisie, ofschoon het nog tot 1969 - het einde van het operette-tijdperk in de Kring - zou duren voor het écht als zelfstandig onderdeel van de Kring zou fungeren.

Er volgden onder leiding van de toenmalige dirigent Georges De Bondt vele optredens in kerk- en operetteconcerten, een romantische terugkeer naar het voorbije tijdperk. Onder deze dirigent knoopte het koor in 1975 ook vriendschapsbanden aan met het mannenkoor G.V. Sängerlust uit Nieder-Liebersbach (Duitsland), een vriendschappelijke en muzikale verbroedering die nu al bijna veertig jaar duurt, en die met Pinksteren 2012 een nieuw muzikaal hoogtepunt kende met het 8e Internationaal koortreffen in Grembergen.

Nadien brak er een moeilijke tijd voor het koor aan en werd er uitgekeken naar versterking, hetgeen resulteerde in een samengaan met het koor Cantecleer uit St.-Gillis-Dendermonde (1983), o.l.v. Jos Van Overstraeten, die dan de twee koren dirigeerde. Deze samenwerking zou duren tot 1998.